Aslında sırada başka bir hikaye vardı ancak ben hala etkisinden kurtulamadığım muhteşem bir hikayeyi ileride hatırlayabilmek üzere ki duyguları her bir hücreme yazıldı ne mümkün unutmak , gözümden uyku düşse bile doğru kelimeleri bulmak arzusundayım.

Bugün gördüğüm bir doğal doğumdu. Doğal olması suni sancı ya da epidural almamak ile değil de, bir anne ve babanın beraber nasıl da sevgiyle, nasıl da doğal birbirlerine kenetlenmeleri ile bağlantılıydı. Bir babanın desteği ile bir meleğe nasıl kavuşulduğunun hikayesiydi tanık olduğum.

Doğru kelimeleri seçmekten bahsettim ya.. kelimelerim beynimde asılı kalıyor yaşadığım duygu selinin yanında. Tanık olduğum, ortak olduğum her doğum heyecan dolu, sevgi dolu, duygu seli.. evet doğru. Bugün yaşadığımda bir farklılık vardı da ben anlatamıyorum.

Kalbim hala bebeğini anne ile birlikte iterken alnında çıkan damarların, bebeğini kucağına aldığı anda gözlerinden düşen yaşların sahibi babanın gün boyu sarf ettiği eforun yorgunluğunda atıyor.

Bir olmak, birlik olmak, ekip olmak,el ele olmak, nefes nefese olmak .. aşk, sevgi, korku, endişe, sabır, güç, kahkaha, göz yaşları, mutluluk, huzur…

Hepsi vardı bugün…

Sessiz bir anlaşma içindeydiler.. ne bir bağırma, ne bir sızlanma.. sessizce birlikte çalıştılar..

Keşke bir yerlerde bu hikayeyi yazsa güzel anne.. bir babanın desteğinin önemini yazsa..

Hep annelerime değil ya övgüler..

Yüreğine sağlık İhsan baba..

Sizin kadar güzel olsun şansı minik Kaan’ın .. (ğ ‘siz :=) –> bu da benim küçük anım olarak notlara geçsin)

Bana kalsa tüm fotoğrafları koymak isterdim buraya..şimdilik sessizce bu güzel tablodan ayrılıyor ve ömrümce sizi böyle hatırlayacağımı düşünüyorum.

Şans karem diye tutturduğum anlarda oldu tüm bunlar!!