19 Martta gerçekleşen doğum fotoğrafçılığı atölyesi yazısı olacak ya bu .. Ben ne desem boş.. fotoğraf keyfimi anlatmıyor mu? Muammerin enerjisi hepimize yansımamış mı ? Çok keyifli geçti.. 51. dönem haramilerin son dersi olması dolayısı ile biraz geç başlamış olsak da normal sürecinde tamamladığım ama vaktin nasıl geçtiğini anlamadığım bu...

Doğum fotoğrafçılığı yapan üç kadın, annebabaların unutulmaz anlarını belgelerken, anne olmanın avantajını yaşadıklarını söyledi: O an yaşanan duyguları çok iyi anlıyoruz… Doğum fotoğrafçılığı yapan Ayça Oğuş, Aslı Tür ve Özlem Turan, anne-babaların en unutulmaz anını ölümsüzleştirirken; anne olmanın avantajını yaşadıklarını söylüyor… Üç kadın, Bebeğim ve Biz dergisine konuştu… AYÇA OĞUŞ“Anne...

Hamileydim ve bende her hamile gibi ÖĞRENMEK adına didinip duruyordum. Okuyor, okuyor, okuyor seminer kovalıyordum! Bir bebeğim olacak ve ne yapacağım Tanrım ben endişesi ile! Doğum yapacağım hastaneyi tanımak adına Amerikan hastanesinin doğum öncesi eğitimlerine katılmaya karar verdim. Gittiğim tüm seminerler içerisinde bana en faydalı olan bu eğitim oldu. Bir...

Bu ay Alternatif annedeyim:)

Bu atölyenin de sonuna geldik 🙂 Bu sefer sabahtan itibaren bir gerginliğim vardı . Ali baba bana şu ödülü layık gördüğünden beri üzerimde bir sorumluluk 🙂 Neden bilmem biraz gergin gittim Mağaraya.. Teker teker katılımcılar geldikçe biraz rahatladım 🙂 Bu sefer daha değişikti sanki.. çoğunlukta halihazırda doğum fotoğrafçılığı yapan arkadaşlarım...

Geçen yaz dergi işi yaparken “40 hayat” hakkında röportaj yapmak için Muammer’in Mağarasına gittiğimde şu aşağıdaki olabileceğini herhalde değil hayal etmek, aklımın bir köşesine getirmezdim herhalde.O gün sohbet ederken bana “wordpress” konusunda eğitim verir misin diye sorduğunda “veririiimm” dedim ama “harami” olman gerek dedi. Harami olmak demek 3. kere temel...

Bebeğim ve biz dergisinin Ocak 2011 sayısının moda fotoğrafları bölümüne Ben, Aslı ve Özlem çocuklarımız ile konuk olduk. Levent Playbarn’da hem çocuklar oynadı hem çekim yaptık 🙂 Kıyafetleri dergide görebilirsiniz:)

Anlatmaya neresinden başlayacağımı bilemediğim harika bir gün geçirdim. İtiraf ediyorum: Çok mutluyum! Atölye bitip de eve döndüğümde bedenimde tarifsiz bir yorgunluk vardı. Katılımcı sayısı 17 olunca ilk atölye gibi dakikası dakikasına bitiş saatine uymakta zorlandım biraz uzatım: 1,5 saat kadar :=) Ancak bedenimi bir kenara koyup da uyutmaya geçtiğimde ruhumda...