![001](https://i0.wp.com/www.aycaogus.com.tr/wp-content/uploads/2010/04/0011.jpg?w=680)
Hayatta bir adım geriye gidip bir de oradan baktığınızda, açınızı genişlettiğinizde, görme biçiminizi değiştirdiğinizde çok şey değişebilir. Bu kare ve çektiğim an beynimden geçenler tam da bu cümlelerdi. Küçük bir adım ile resmin tamamını görmenin mümkün olduğunu hissettiğim anlardan biriydi.
O resmin detaylarına indiğimde ise, bilmiyorum kaç sene önce, anne babasının kendisine baktığı gibi bebeğine bakan bir baba vardı. Babadan çok aslında her doğumda geçen şu cümlenin anlamını merak etmekten kendimi alıkoyamıyorum: “torun dediğin paranın faizi!”
![003](https://i0.wp.com/www.aycaogus.com.tr/wp-content/uploads/2010/04/003.jpg?w=680)
Ben oğlumu doğurmadan bir ay önce annem anjiyo geçirdi : hiç bir şey çıkmadı her şey normaldi. Aradan aylar geçip de ben doğumlara girdiğimde “anne sen de benim doğumlara girdiğim an ki kadar heyecanlanmışmıydın” diye sorduğumda hiç aklıma gelmeyen bir cevapla karşılaştım : “kızım ben sen doğurmadan önce anjiyo oldum farkında değilsin pek ama” !!
![004](https://i0.wp.com/www.aycaogus.com.tr/wp-content/uploads/2010/04/0041.jpg?w=680)
Paranın faizinin, nefeslerini tıkayacak, anjiyo masasına kadar götürecek kadar heyecanlı bir şey olduğunu bugün artık girdiğim doğumlarda daha net görüyorum. Anne – baba tabii ki heyecanlı. İlk defa yaşayacakları, 9 ay bekledikleri bebeklerine kavuşuyorlar.
Ya sahnenin arkasındaki uzuuuun yıllardır bu anı bekleyen büyük anneler büyük babalar ? Belli etmeseler de yakalandıkları anlardaki mutluluk, heyecan, endişe bazen göz yaşı..
En çok onların anlarını ölümsüzleştirmeyi sevdiğimi fark ediyorum gittikçe..
Üzerinde ilerlenmiş bir yaşam çizgisinin en başına, artık hayatsal kaygıları bitmiş, huzurlu gözlerle etrafa bakarken şahit olmanın verdiği mutluluğu en geniş açısından resmetmeyi seviyorum.
Büyükanneler, büyükbabalar,
Pencere kenarlarına, sandalye tepelerine çıktığımda ya da yere uzanıp da üstüm kirlendiğinde ya da o koşuşturmacanızın, en heyecanlı anlarınızın arasında acaba aç mıyım, susadım mı, çikolata ister miyim, şerbet aldım mı diye endişe ettiğinizde …
ben de sizi çok seviyorum!
Kendi bebeğinizi bebeğine kavuşurken uğurladığınız anlarda ve sonra paranızın faizi geldiğinde ne olur hep öyle derin bakın odaların camlarından, göz yaşlarınızı benden tarafa da dökmeyin..
ben içinize akanları görüyorum ya gözlerinizde..
Teşekkürler Key ailesi, bu anlarınızı benimle paylaştığınız, hayatsal bakışıma değişik bir yön verdiğiniz için.
Sevgili Arda.. adınla büyü, annenle babanla, aşkla büyü, sen doğduğun gün 2-3 kuşak birden orada olan aile büyüklerinle büyü dilerim.
![026](https://i0.wp.com/www.aycaogus.com.tr/wp-content/uploads/2010/04/026.jpg?w=680)
Yorumlar (2)
ARDA’MIN GÜZEL ANNESİNDEN | Doğum Fotoğrafçısı | Doğum fotoğrafçısı Ayça Oğuş | Doğum Fotoğrafları | Bebek Fotoğrafları |Hamile Fotoğrafları | Çocuk Fotoğrafları | Aile Fotoğrafları :
23 Şubat 2011 | 14:23[…] aldım açıkçası ) Ama bu doğum hikayesinde beni daha fazla etkileyen başka bir şey vardı daha önce paylaştığım . Ben Key ailesini hep geniş, kocaman, mutlu bir aile olarak hatırlayacağım. Nazlı da beni […]
Yeni doğan bebek fotoğrafçısı :
25 Kasım 2011 | 01:20[…] girdiğimde bana “paranın faizi yazındaki fotoğraf bu oda değil mi?” diye sordu. Cevabım bitmemişti ki o odada […]